|
|
 |
|
Aan je lot overgelaten
een casus uit de praktijk van de kinderrechtswinkel
Laura is 14 jaar en woont met haar broertje Philip van 9 jaar
bij haar moeder. De ouders zijn tien jaar geleden gescheiden.
Sinds de echtscheiding hebben de kinderen nooit meer contact gehad
met de vader. De moeder is vaak in de war en drinkt daarbij erg
veel alcohol. Ze laat Laura en Philip aan hun lot over. Ze heeft
meer en meer driftbuien en slaat Laura en Philip zonder duidelijke
reden. Ze heeft zelfs Philip een keer van de trap geduwd, waarop
hij met een gebroken been in het ziekenhuis belande. Omdat de
moeder niet meer naar ze omkijkt is het Laura die de huishoudelijke
taken heeft overgenomen. Ze doet alle boodschappen, ze wast de
kleding en ze doet de afwas. Als gevolg hiervan is Laura altijd
moe op school en heeft ze zelden tijd over om haar huiswerk te
maken. De lerares op school maakt zich al enige tijd zorgen om
Laura. Het is haar opgevallen dat Laura slechtere punten behaalt
en dat ze steeds ingetogener door het leven gaat. Ook heeft ze
meerdere malen blauwe plekken gezien en met name hierdoor maakt
ze zich veel zorgen om Laura. Ze besluit om haar uit te nodigen
voor een gesprek. Nadat ze heeft uitgelegd waarom ze zich zorgen
maakt vertelt Laura alles wat er op haar hart ligt. Ze zou graag
willen dat er verandering komt in de situatie thuis. Samen besluiten
ze om eens langs te gaan bij de Kinder- en Jongerenrechtswinkel.
Ze hopen dat de medewerkers iets kunnen betekenen bij het zoeken
van een oplossing voor de vervelende situatie thuis. Ook het broertje
Philip gaat mee naar de Kinder- en Jongerenrechtswinkel. Bij de
Kinder- en Jongerenrechts-winkel vragen de medewerkers of het
mogelijk is om even alleen met Laura en Philip te praten. Zij
willen het verhaal persoonlijk van de kinderen horen, zonder dat
de lerares erbij is. Zo kunnen de kinderen zonder invloed van
anderen op hun eigen manier de situatie schetsen. Laura en Philip
vertellen hun verhaal en vragen zich ook af of zij nu eigenlijk
mishandeld worden door hun moeder. Ook hebben zij op de site iets
gelezen over ondertoezichtstelling en daar zouden ze graag meer
over willen weten.
Nadat de medewerkers hebben geluisterd vragen zij de lerares weer
bij het gesprek en proberen zij zo duidelijk mogelijk uit te leggen
over wat nu precies kindermishandeling is en wat er eventueel
aan te doen is. Daarna gaan ze in op de vraag over ondertoezichtstelling.
Ze vertellen dat kinderen zorg, liefde en aandacht van hun ouders
nodig hebben. Maar het lukt ouders niet altijd om zelf hun problemen
op te lossen en daarbij zijn dan soms kinderen de dupe. Bij kindermishandeling
denkt men vaak aan slaan, maar niet alleen slaan valt onder kindermishandeling.
Ook het niet geven van aandacht en genegenheid of het slecht verzorgd
worden kan onder de noemer 'kindermishandeling' vallen. Er zijn
eigenlijk vijf vormen van kindermishandeling: lichamelijke mishandeling,
lichamelijke verwaarlozing, emotionele mishandeling, emotionele
verwaarlozing en seksueel misbruik. Bij mishandeling komen kinderen
iets tekort of wordt hen iets aangedaan waardoor zij lichamelijke
of psychische schade oplopen. Er bestaat een instelling die in
dit soort situaties van belang kan zijn. Deze instelling is het
Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Het AMK onderzoekt
en beoordeelt situaties waarin mensen zich zorgen maken over kinderen
en brengt zo nodig de juiste hulp op gang. Mensen die vermoedens
hebben van kindermishandeling, maar ook kinderen zelf kunnen met
het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling contact opnemen. In
dit geval zou de lerares contact kunnen opnemen, maar ook Laura
en Philip zelf. Als er duidelijke aanwijzingen zijn voor kindermishandeling
adviseren zij over verdere stappen. Bij het inwinnen van advies
is het niet nodig om de namen van de kinderen en het gezin te
noemen. Als er verdere stappen genomen worden en er wordt gemeld,
dan heeft het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling wel de namen
nodig. De melder zelf kan er wel voor kiezen om anoniem te blijven
voor het gezin. Na zo'n melding kan het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling
onderzoek gaan doen naar het gezin. Dit mogen ze vier weken lang
doen zonder dat de ouders het weten. Binnen vier weken worden
de ouders van de melding op de hoogte gesteld, tenzij het kind
of de melder hierdoor gevaar lopen. Bij zo'n onderzoek zijn een
vertrouwensarts en een maatschappelijk werker betrokken. Zij proberen
goed inzicht te krijgen in de problemen van een gezin. Soms gaan
zij dan ook in gesprek met de huisarts, de lerares of andere betrokken
personen. Op grond van dit soort informatie vormen ze dan een
oordeel en wordt dit besproken met de ouders. Als dit nodig is
zorgen zij ervoor dat er hulp op gang komt. Er zijn verschillende
soorten hulp. De ouders kunnen bijvoorbeeld geadviseerd en ondersteund
worden bij de opvoeding van hun kinderen. Ze kunnen in contact
worden gebracht met hulpverleningsdiensten die kunnen helpen met
het oplossen van persoonlijke problemen. Maar het kan ook zo zijn,
dat de Raad voor de Kinderbescherming verder onderzoek gaat doen.
Na zo'n onderzoek kan de Raad voor de Kinderbescherming van mening
zijn dat de geestelijke of lichamelijke belangen of gezondheid
van een minderjarige ernstig worden bedreigd. De Raad voor de
Kinderbescherming kan in zo'n geval de kinderrechter verzoeken
om een kinderbeschermingsmaatregel uit te spreken. De kinderrechter
kan dan een ondertoezichtstelling uitspreken, zelfs tegen de wil
van de ouders of van het kind. Het gevolg is dat het kind onder
toezicht komt te staan van een gezinsvoogdij-instelling. Het gezag
van de ouders wordt dan beperkt. De gezinsvoogd stelt dan een
hulpverleningsplan op en bespreekt dit met de ouders. Zo'n gezinsvoogd
komt dus de ouders helpen met de opvoeding en moet ervoor zorgen
dat de situatie thuis verbetert.
De medewerkers van de Kinder- en Jongerenrechtswinkel hopen Laura,
Philip en de lerares voldoende te hebben geholpen met de vragen
die ze hebben gesteld over de vervelende situatie bij hen thuis.
De kinderen geven beiden aan dat ze snel contact op zullen nemen
met het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling. Ze hopen dat er
dan eindelijk iets aan de situatie veranderd kan worden en dat
het snel beter zal gaan met hun moeder. De medewerkers geven de
kinderen nog twee folders van het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling
en een folder over ondertoezichtstelling mee. Zo kunnen ze thuis
nog eens lezen over de informatie die ze net hebben gekregen.
Ook geven ze het telefoonnummer van de Kindertelefoon mee, zodat
Laura en Philip weten dat ze altijd de Kindertelefoon kunnen bellen
om gewoon hun hart te luchten en over de situatie te praten zonder
dat er dan verdere stappen zullen worden ondernomen. Als laatste
wordt nog aangegeven dat zij altijd contact op kunnen nemen met
de Kinder- en Jongerenrechtswinkel voor eventuele verdere (juridische)
vragen.
top page
|
|
